Overpeinzingen van een Soefi

door Kismet Stam

 Je wordt meegenomen in een stroom van Murshid’s sfeer van licht in een gedicht van zijn trouwe secretaresse, Kismet Stam

Ik werd gewaar dat het licht dat schijnt in de dag

Niet méér is dan de schaduw van het licht

Dat nooit verflauwt noch eindigt.

Daarom bekommer ik me niet om de dag, noch om wat de dag onthult.

Maar sinds het zicht op het Licht mij vergund is,

dat Licht, gedoofd noch ontstoken,

nooit gezien door een sterflijk oog,

sluit ik mijn oog niet meer voor de straling van buiten.

Want altijd, nu, van ochtendgloor tot ochtendgloor

Zie ik de ongetemperde luister van dat Licht.

I had become aware that the light that shines within the day

Is but the shadow of a light that never fades and never ceases;

Therefore I heeded not the day nor what the day revealed.

But ever since the vision of that Light was granted me,

which neither has been quenched nor kindled nor ever seen with mortal sight,

I no more close my eyes to outer radiance;

For always now, from dawn to dawn,

I see the undimmed lustre of that Light.

Uit: Kismet Dorothea Stam, Musings from a Sufi, East-West Publications, London/Den Haag, 1980,  p. 22.

Vertaling en naschrift: Wali van Lohuizen.

Naschrift

Kismet Stam stond Hazrat Inayat Khan heel nabij, letterlijk en geestelijk. Het treft me hoe haar woorden uit dezelfde bron vloeien.  Ze brengt ons de meester nabij.

Zij organiseerde lezingen, reisde met hem door Amerika in 1924/25, later vergezelde ze hem naar India, waar ze tot na zijn heengaan voor hem zorgde.  Zij tekende op wat hij zei, vertaalde zijn woorden wanneer hij sprak in het openbaar, was als een spin in het netwerk: “It is by the sincere devotion of mejuffrouw Kismet Stam to the Cause that she made unceasing efforts to keep threads together, thus keeping alive that flame that was once kindled from being blown away by the continual attacks of the sweeping wind,” aldus Inayat Khan in Biography, p. 202

Juni 2016